Greetings from Germany! Byrjar å bli ei stund sidan sist eg blogga no. Det har gått ganske mykje i eitt sidan sist. Eg har hatt mykje å gjere i tillegg til at eg vart sjuk med halsbetennelse. Er heldigvis betre no og har fått medisinar for det, men å vakne med verk i halsen i to veker er ikkje akkurat det kjekkaste til no under utvekslinga. Heldigivs har eg gjort mykje anna som er mykje kjekkare enn vere sjuk.

Laurdag for to veker sidan reiste me til Hohernzollern slott og Tübingen. Hohenzollern slott ligg i delstaten Baden-Württemberg ca 50. km frå delstatshovudstaden Stuttgart. Slottet har fått namnet sitt frå fyrstehuset Hohenzollern som budde her til 1945. Faktisk er slottet framleis eigd av Hohenzollern-familien. Som de ser var det ganske ok utsikt frå slottet.

Det var langt og bratt å gå opp til Hohenzollern. Klarte heldigvis å stille opp på ein selfie sjølv om eg var litt sliten.

Etter Hohenzollern reiste med til universitetsbyen Tübingen. Me fekk ei lita omvisning der. Eg veit eigentleg ikkje heilt kor me var, men eg hugsar at me var inni i ei protestantisk kyrkje som eg likte veldig godt. Den var enkel og stilrein. Mange andre sa at kyrkja var keisam, men det er fordi at protestantiske kyrkjer generelt er mykje mindre pynta enn katolske. Fokuset skal vere på bodskapen og ikkje på pynten. Dessverre har eg ikkje nokre bilete frå kyrkja, men eg har heldigvis nokre bilete av sjølve byen.

Det kjekkaste i Tübingen var punting. Me fekk vere med på tur i ein punt-båt og såg byen frå vatnet. Det første biletet er tatt frå den turen. I starten syntest eg det var skikkeleg skummelt, for kvar gong nokon rørte på seg kjentes det ut som om båten skulle kantre. Eg roa meg heldigvis litt ned etterkvart, kanskje fordi nokon påpeika at det var ca. ein meter ned til botnen… Dessverre har eg ikkje nokre gode bilete frå puntinga.

Torsdag for litt over ei veke sidan gjekk me nok ein gong til Bismarckturm for å sjå solnedgangen. Det som var spesielt denne dagen var at me hadde utsikt heilt til Alpene. Det var mykje vakrare enn det ser ut som på biletet. Altså, å kunne sitje å sjå på solnedgangen på eine sida og Alpene på andre sida og byen rett framfor deg, det er berre heilt magisk. Me må nyte det så lenge me kan før det blir for mykje skodd og regn. 

Då me sat og såg utvoer Alpene og solnedgangen og byen, kom me på at me kunne jo ta turen til Sveits. Ein liten kveldstur liksom. Me tok derfor bussen ned til sentrum og gjekk forbi LAGO, kjøpesenteret i Konstanz, og over grensa. Her er eit bilete av meg som er to stader på ein gong:

Me gjekk oss ein liten tur i Kreuzlingen, den sveitsiske byen som ligg rett ved Konstanz, før me gjekk tilbake for å finne oss litt mat i Tyskland. Me var alle samde om at det hadde vore ein fin tur til Sveits. Her er eit bilete av oss då me var ved Bismarckturm:

Dette er Alexandria og Tom forresten. Dei kjem i frå Storbritannia begge to og er generelt veldig greie folk å henge med. Dei kjem garantert til å dukke opp meir på bloggen framover.

Dagen etter det vakna eg opp med ganske vond hals, men tenkte: “Jaja, ikkje ulikt dei dagane som har vore. Eg får kome meg på skulen.” Akkurat denne dagen skulle me på ekskursjon til Birnau. Eg var optimistisk, for eg liker ekskursjonar og eg liker tyskklassen min. Dessverre vart eg berre dårlegare og dårlegare utover dagen, og det enda eigentleg opp med å bli ei ganske kjip oppleving. I løpet av dagen tok me buss til havna, båt til Überlingen, buss til Birnau. Så var me ved Birnau i to timar. Etter det gjekk me i 30 minutt, hadde piknik i 30 minutt, gjekk i 20 minutt, venta på bussen i 30 minutt, tok bus til Meersburg og ferje frå Meersburg til Konstanz. Så venta det to bussar derfrå og heim til meg.

No er det kanskje mange som lurer på kva Birnau er sidan eg ikkje har nemnt det før no, men berre klaga over turen. Birnau er ei rokoko-kyrkje (usikker på om det skal vere bindestrek eller eitt ord… Unnskyld viss dette er feil). Utanpå ser kyrkja ut som eit rådhus eller eit lite slått, men inni ser den veldig ut som ei katolsk rokoko-kyrkje. Eg lærte i alle fall kva rokokostil er, og unnskyld alle som synest det er fint, men eg klarer berre ikkje denne stilen. Det er berre kaos og null rette linjer. Det er null geometri. For å sitere tyskteksten eg skreiv etter ekskursjonen: “Kva skjedde då dei tenkte at kaos er finare enn tydelege, geometriske linjer?” Google “Birnau Bodensee” så får de sjå kyrkja.

Heldigvis var området rundt kyrkja veldig fint, og ikkje minst båtturen syntest eg var forfriskande. Dessverre var eg ikkje i form til å ta gode bilete, så det blir ikkje lagt ut noko her på bloggen frå det.

Etter me reiste til Birnau føler eg det har skjedd ganske mykje, men eg grunnen til det er at eg har vore i så dårleg form at kvar gong eg har gjort noko har eg gitt meg sjølv eit klapp på skuldra for at eg klarte å kome meg ut. To av tinga som har skjedd er at eg har drukke ein god kaffi på Doe Vita Coffee Shop og ete Schnitzel på Turm.

Viss nokon synest det ser ut som om eg drakk av kaffien før eg tok biletet, er nok det dessverre sant. Eg beklager veldig at eg var så amatørmessig og ikkje tenkte på bloggen før meg, og det skal ikkje gjenta seg. Til gjengjeld ser schnitzelen og dei steikte potetene akkurat ut som då eg fekk det servert.

På fredag var siste dag på språkkurset. Den siste veka har vore hektisk med mykje å gjere, særleg sidan eg vart sjuk (no har eg gjentatt det mange nok gonger). Heldigvis hadde eg ein grei lærar. Eg synest sluttresultatet vart bra trass alt. Det eg har lært best trur eg må vere å skrive godt tysk. For eit par månadar sidan orka eg ikkje ein gong tanken på å skrive ein epost til nokon på tysk, men no har eg gjort det òg.

Den siste turen eg skal oppdatere dykk på er turen til Mainau i går. Mainau blir ofte kalla “Die Blumeninsel Mainau”. Grunnen til det er rett og slett at det er mange blomar der og ikkje minst mange skulpturar laga av blomar. Her er ein påfugl laga av blomar:

Det mest spennande med Mainau var likevel ikkje blomane, men sommarfuglane. Dei har eit eige sommarfuglhus! Eg elskar sommarfuglar, og det var heilt fantastisk å sjå så mange på ein og same stad. Mange av dei var mykje større enn dei eg har sett før, og dei hadde fargerike, fine vinger.

Her er eit bilete av meg og fossen i sommarfuglhuset. Godt å kjøle seg litt ned i eit hus med tropevarme.

I slutten av dagen gjekk me til slottet på Mainau for å ete Apfelstrudel (det var det dei andre som åt) og drikke kaffi. Det første biletet i dette blogginnlegget er frå solnedgangen på Mainau i går. Den var meir enn ok+.

Eg innser at eg må byrje å blogge oftare slik at innlegga ikkje blir så lenge med så mange bilete. Det som skjer framover er at me reiser til Zürich på måndag og til Stuttgart frå torsdag til fredag. Veka etter der kjem familien på besøk. Godt med litt ferie fram til førelesingane startar 23. oktober.

Håpar alt er bra i Norge og at ingen går rundt der og forgiftar matvarene. Det er ein mann som har prøvd å forgifte babymat her nede. Han seier han vil halde fram med det i hele Europa om han ikkje får 117 millionar euro. Mange koselege folk her.

Skrivast snart!

 

No er det ei veke og to dagar sidan eg kom til Tyskland. Grunnen til at eg ikkje har blogga før no er ikkje at eg ikkje har noko å skrive om, men at har eg hatt så mykje å gjere at eg ikkje har hatt tid. Det går slag i slag, og det er lite tid til overs kor eg ikkje har noko å gjere.

Dagane har for det meste gått med til tyskkurs og orienteringskurs. GO Konstanz heiter språkkurset eg går på. G står for “German” og O står for “Orientation”, og det er eigentleg det alt handlar om. Tysk før lunsj og orientering etter lunsj.

På den eine sida er GO Konstanz ganske likt det eg hadde forventa. Me blir slusa gjennom det tyske byråkratiet og får eit ferdig program i hendene for dei neste fire vekene. På den andre sida er det ikkje heilt som eg venta, for eg kom ikkje på at det er så sosialt og så enkelt å få vener. Det er ikkje berre informativt, men òg gøy. I tillegg til tysken og orienteringa har me vore på ekskursjonar i helgene og me har drukke kaffi saman i vekedagane. For ei veke sidan utforska me gamlebyen og havna. I går kveld gjekk me tur til Bismarckturm for å sjå på solnedgangen. Bileta nedanfrå er frå Birsmarckturm. Utruleg fint.

Tyskkurset eg går på er generelt veldig gøy, men utfordrande. Me er delt opp i veldig små klassar (under 15 i kvar klasse). Det er ulike nivå i kvar klasse. Eg er utruleg nøgd med dei eg går med. Dei er snille, hyggjelege folk med humor. Læraren vår er blid og veldig flink til å lære frå seg. Samstundes er han streng og tydeleg. Det blir snakka tysk heile tida, og om eit ord må forklarast er det forbudt å gå over til engelsk. Alt, til og med forklaring av ord, føregår på tysk. Læringskurva er ganske bratt. Ikkje minst får me lært oss å forstå tysk godt. Den andre dagen skulle me ta med eit bilete og presentere eit tema me valte sjølv. Eg valte å seie litt om det norske valet og tok med eit bilete av Erna Solberg. No heng biletet av henne på veggen på sida av presentasjonen av meg:

Universitetet er veldig moderne både i utsjånad og på andre måtar. Strukturen er ikkje hierarkisk, og ingen skal bli ekstra framheva. Når du sit i kantina kan du forvente å møte professoren din fordi alle et på same plass. Elles er det ein labyrint som skal vere eit symbol på at vitskapen er kompleks. Det er ikkje veldig lett å finne fram. Tysklæraren min sa at det er ulike fargar på dei ulike bygningane slik at bygg A har ein farge og bygg K ein annan farge. Dessverre kan desse fargane berre bli sett ovanifrå… Det er fullt mogleg å gå frå bygg A til bygg K utan å gå ut av bygninga. Frå ein plass til ein annan finst det fleire forskjellige ruter. Litt annleis enn UiO altså.

Viss ein går opp på taket på universitetet er det ekstremt fin utsikt over Bodensee. I alle fall førebels når det ikkje er skodd og kalt. Utover hausten blir nok ikkje utsikten så bra, men det får eg leve med.

Under her er nokre bilete frå havna og byen i Konstanz.

På laurdag var me på omvisning i sjølve byen. Det var kaldt og vått og krevde store paraplyar fleire kunne gøyme seg under, men heldigvis var det interessant og lærerikt i tillegg. Eg har heilt bevisst valt å delta på omvisningane som føregår på tysk for å kunne lære meir òg utanfor universitetet. Som de kanskje ser er ikkje bileta frå ein regntung dag. Dei vart tatt før laurdag.

På sundag var me på ekskursjon til Meersburg. Vêret var fint, så båtturen over Bodensee var heilt nydeleg. Meersburg er ein liten by litt lenger inn i Tyskland. Den ligg ca. 20 minutt med ferje frå Konstanz. På øya ligg det eit gammalt slått, eller ei borg om du vil, som heiter Meersburg (“Slottet ved sjøen”). Staden er kalla opp etter slottet. Dette slottet er faktisk framleis privateigd, men allereie då slottet vart kjøpt i slutten av 1800-talet var det eit ønske om at det skulle vere eit museum. Difor er det mogleg med omvisning her. Dette er det gamle slottet. Rettovanfor ligg det eit nyare slott. Det er viktig at, i følge guiden, at det gamle slottet blir kalla “Burg” og det nye “Schloss”. Det skal visst markere ein skilnad.

Byen Meersburg er heilt nydeleg, og då me var der var det vinfestival. Eg drikk ikkje alkohol, men eg fekk tak i lemonade og alkoholfri vin. Vinen smakte surt og minna meg om altervin. Lemonaden var veldig god. Den britiske venninna mi kjøpte òg lemonade, men med ein annan smak, så eg fekk smakt både appelsinlemonade og eplelemonade. Dessverre kan eg ikkje hugse merket, men det var veldig godt. Like godt som eple- og sitronlemonaden eg hadde på fredag kveld. Den var frå Bodensee-området.

Her er den alkoholfrie vinen. Prøvde å smile i alle fall.

Viss nokon skulle lure ut frå bileta: Ja, eg har vener her nede. Nei, eg legg ikkje ut bilete av dei med mindre eg har lov, og difor er alle bileta keisame landskapsbilete (bortsett frå det siste).

Til slutt: Viss Norge nokon gong skulle få mangel på arbeidsplassar innan forvaltninga kan dei alltids opprette “Bürgerbüro” (“Borgerkontor” direkte omsett). Det har dei her i Tyskland. Om du flyttar til ein tysk by må du innan to veker registrere deg hos Bürgerbüro. Då tar du med pass og ei stadfesting på at du har bustad og blir registrert. Dei spør òg om religion , om du har budd i Tyskland før og kva land du kjem frå (altså om du kjem direkte frå Norge når du er frå Norge eller om du er norsk, men har budd i Sverige dei siste åra). Det er byråkrati, det!