Tag: KrFU

Heilskapleg politikk inspirert av kristne verdiar

August 1, 2017

Debatten om kristne verdiar i politikken manglar ein mellomposisjon. Ikkje alle som bygger politikken sin på religion blandar religion og politikk slik enkelte hevdar.

Det er mykje snakk om kristne verdiar for tida. Det starta med ein diskusjon mellom Knut Arild Hareide og Sylvi Listhaug i VG: Kva parti bør ein stemme på om ein er oppteken av kristne verdiar. Så gjekk Vedum ut i NRK og gav uttrykk for at han ikkje ville kaste seg inn i kampen om kristne veljarar. Han åtvara òg mot å blande religion og politikk.

Eg er glad for at Vedum ikkje kastar seg inn i ein kamp om kristne veljarar, men ikkje fordi eg trur at det kan gi fleire veljarar til KrF. Eg trur Vedum i likskap med meg ser at det blir noko krampaktig over det når parti som til vanleg ikkje har ein ideologi basert på kristendommen skal prøve å vinne veljarar på grunnlag av kristne verdiar.

 

Me kan la oss inspirere til å bygge eit samfunn kor verdiar frå bibelen får vere avgjerande for politiske vedtak. Det er det Kristeleg Folkeparti gjer.

 

Religion og politikk

Kva han meiner derimot med ”blande religion og politikk” er eg litt meir usikker på. Viss han meiner at ein ikkje skal bruke politikk for å regulere forholdet ein person har til Gud, eventuelt ikkje har til nokon Gud, er eg samd. Det er ikkje opp til politikarane å seie om nokon er frelst, om nokon følger dei ti bod eller for den saks skuld ber fem gonger om dagen.

Det politikarar likevel kan gjere er å bygge politikken sin på verdiar med grunnlag i religion. Me kan la oss inspirere til å bygge eit samfunn kor verdiar frå bibelen får vere avgjerande for politiske vedtak. Det er det Kristeleg Folkeparti gjer.

Den kristne trua består av to relasjonar: Relasjonen til Gud og relasjonen til medmenneska. Relasjonen til Gud er ikkje noko politisk. Ingen kan føre ein politikk berre for dei som er frelst, og ingen kan krevje at nokon skal ha ein relasjon til Gud.  Relasjonen vår til medmenneska våre derimot handlar ein del  om politikk. Ein stor del av måten me interagerer med kvarandre på er regulert politisk. Denne politikken kan vere inspirert av kristne verdiar.

 

Kor vart snakket om kristne verdiar av då FrP i Oslo føreslo politikk som hadde ført til at Listhaug ikkje kunne gått med korset sitt om ho var tilsett i Oslo kommune?

 

Heilskapen

Likevel meiner eg at ein føresetnad for at politikk inspirert av kristne verdiar skal vere vellukka er at politikken er bygd på ein heilskap. Den kristendemokratiske ideologien er eit døme på dette. På andre sida kan me sjå politikarar som bruker kristne verdiar i enkeltsaker for å trekke til seg veljarar. Ein politikk kor kristne verdiar berre blir trekt fram akkurat når det passar er ikkje ein politikk basert på kristne verdiar. Det er vêrhanepolitikk.

Det er vêrhanepolitikk når Sylvi Listhaug snakkar om at innvandring kan truge kristne og norske verdiar og bruker dette som argument for å ikkje ta i mot fleire. Ho bruker det fordi det gagnar henne og hennar politiske standpunkt. Kor vart snakket om kristne verdiar av då FrP i Oslo føreslo politikk som hadde ført til at Listhaug ikkje kunne gått med korset sitt om ho var tilsett i Oslo kommune? Kor vart snakket om kristne verdiar av då FrP stemte for fosterreduksjon og sa ja til aktiv dødshjelp, eggdonasjon og tidleg ultralyd i programmet sitt?

Eg meiner Knut Arild kan stå med rak rygg i valkampen og seie at partiet som er opptekne av kristne verdiar er KrF. Me er opptekne av heilskapen, og all politikken vår har grunnlag i ein kristendemokratisk ideologi. Når me seier ja til fleire lærarar er det fordi me trur alle menneske fortener å bli sett fordi dei har eit ibuande menneskeverd. Når me seier nei til å konsekvensutrede Lofoten, Vesterålen og Senja, er det fordi me trur me har eit ansvar for å forvalte jorda. Og når me seier at me vil hjelpe flyktningar både der dei er og her i Norge, er det fordi me har ein politikk bygd på nestekjærleik. Menneskeverd, forvaltaransvar og nestekjærleik er alle verdiar inspirert av kristen tru.

Politikk kan byggast på kristne verdiar utan at det er blanding av religion og politikk, men å bruke kristne verdiar i enkeltsaker fordi det passar blir berre krampaktig.

Bilete: Wikimedia

Først publisert på Verdidebatt.no 28. juli 2017

Skyttargravsdebatt om abortlova

April 7, 2017

Abortlova har blitt ei heilag ku. Nesten ingen forslag, uansett kor konstruktive dei er, kan diskuterast.

Skjermbilde 2017-04-07 kl. 19.38.00

Leiar i AUF, Mani Hussaini, skriv på Facebook at haldningane KrFU har til abort ikkje høyrer heime i 2017. Eg meiner at haldningane AUF har til debatt om vanskelege etiske problemstillingar ikkje høyrer nokon stad heime.

Torsdag 30. mars publiserte NRK ei sak med leiar i KrFU, Ida Lindtveit, kor ho blant anna tok til ordet for at me må diskutere om sjukdom i seg sjølv skal vere eit abortkriterium.

Det ser ut til at ein del ikkje har lese saka før dei hiv seg over tastaturet og ytrar seg på sosiale media. Andrea Sjøvoll, leiar i SU, skriv at KrFU vil ha omkamp om abortlova.  Mani Hussaini kallar oss moralistar. Bjørn-Kristian Svendsrud, leiar i FpU, kallar det eit forslag frå middelalderen. Andre kjem med kommentarar som ”70-tallet ringer” eller at det er gammaldags og bakstreversk. At KrFU står nokså aleine i debattar som dette er me klare over, men me håpar på å bli møtt med eit minimum av respekt.

Det forslaget til KrFU går ut på er presisering av ordet ”sjukdom” i §2c i lova om svangerskapsavbrot. Tredje ledd i §2 i abortlova handlar om kva som er kriteria for seinabort. I dag er det blant anna slik at eit foster med eitt ekstra kromosom, som til dømes dei med Downs syndrom, kan bli abortert på bakgrunn av abortlova §2c fordi desse tilfella er dekka av ordet ”sjukdom”. Diskusjonen KrFU legg opp til er kva ”sjukdom” betyr: Skal det vere greit å abortere eit foster med leppe-skjeve-ganespalte? Kva er ligg det eigentleg i formuleringa? Ei presisering kan hindre sortering og bidra til eit større mangfald i samfunnet.

”Abortloven vil bestå”, seier Lindtveit i intervjuet med NRK. Det er altså ikkje slik ein del hevdar at dette forslaget går ut på å fjerne retten til sjølvbestemt abort. Det forslaget handlar om er at me ikkje vil ha eit samfunn kor det å vere annleis enn andre skal vere god nok grunn til seinabort. Me vil ikkje ha eit samfunn kor nokre har større rett til liv enn andre. Eit slikt standpunkt må det vere lov å framheve i media utan at andre ungdomsparti skal gå rett i skyttargrava.

At KrFU står nokså aleine i debattar som dette er me klare over, men me håpar på å bli møtt med eit minimum av respekt.

Det har blitt ein tradisjon at alt som handlar om abortlova blir møtt med skarpe innlegg frå leiarane i SU og AUF. Det treng ikkje ein gong å handle om ei endring for at dei skal slå laus på KrFU. Denne gongen var det ei presisering av eit ord dei oppfatta som eit åtak på retten til sjølvbestemt abort. Abortlova har blitt ei heilag ku. Nesten ingen forslag, uansett kor konstruktive dei er, kan diskuterast. Å stille spørsmålsteikn ved ein liten del av lova skal ikkje vere lov. Me skal ikkje kunne peike på etiske problemstillingar. Dei einaste forslaga som er lov å kome med er dei som vil gjere lova meir liberal enn den er no.

Eit anna tema Ida Lindtveit tok opp i NRK-intervjuet var fosterreduksjon. Frå 2016 har det vore lov å fjerne foster ved fleirlinggraviditet. Sjølv legar åtvara og peikte på at det utgjorde ein fare for fosteret som ikkje blir abortert, vart fosterreduksjon vedteke. Den største skilnaden frå tidlegare er at det no er lov å fjerne eit 100% friskt foster viss det er ”ein for mykje”. Norge er eit av dei få landa som har tilbod om fosterreduksjon noko som fortel oss at det er ikkje så rett fram som ein del skal ha det til. Nokre synest det er hårreisande at KrFU ikkje vil tillate det. Eg synest det er hårreisande at me ikkje kan diskutere det sakleg og utan å mistenke kvarandre for å ha andre motiv med diskusjonen.

Viss me ikkje kan diskutere saker som handlar om presisering av ord i abortlova eller fosterreduksjon, kor stort blir då rommet for å meine annleis enn det som er norma?. Kristin Clemet i Civita viste i innlegget Et foster for mye (Vårt Land 22. Februar 2016) at det finst mange etiske problemstillingar rundt fosterreduksjon, problemstillingar som ein del ungdomspolitikarar ikkje vil imøtegå. Kunnskapsminister Torbjørn Røe Isaksen viste i fjor i ein debatt med Dagrun Eriksen, nestleiar i KrF, at det er mogleg å argumentere mot KrFs forslag, men likevel vere konstruktiv og sakleg. Det er dette me bed om i debatten.

Når framtredande politikarar møter meiningsmotstandarar slik AUF og SU har gjort i denne saka, seier dei at det er greitt meine noko om kva andre skal ha lov til å meine og ikkje. Det er lite som er meir illiberalt enn det.

Bilete: Faksimile frå Vårt Land papiravis

Først publisert på Verdidebatt.no 4. april 2017 og i Vårt Land papiravis 7. april 2017